Τα κατάγματα ισχίου είναι μία δύσκολη κατάσταση για τον ασθενή. Εμφανίζονται συνήθως σε ηλικιωμένους και οφείλονται συνήθως σε πτώση. Σημαντικό επιβαρυντικό ρόλο παίζει και η ύπαρξη οστεοπόρωσης. Το κάταγμα του ισχίου μπορεί να είναι υποκεφαλικό, διατροχαντήριο ή υποτροχαντήριο κάταγμα ανάλογα με το ανατομικό σημείο του μηριαίου στο οποίο έχει συμβεί το κάταγμα.

Κλινική Εικόνα – Διάγνωση

Ο ασθενής με κάταγμα ισχίου αισθάνεται έντονο πόνο, ο οποίος δύσκολα αντιμετωπίζεται με παυσίπονα και αδυνατεί να κουνήσει το πόδι του και να σταθεί σε αυτό. Συνήθως το πόδι βρίσκεται σε μια θέση έξω στροφής και βράχυνσης. Η εκτίμηση από ορθοπαιδικό και ο ακτινολογικός έλεγχος (συνήθως απλή ακτινογραφία) θα θέσουν τη διάγνωση.

Θεραπεία

Η θεραπεία των καταγμάτων αυτών είναι κυρίως χειρουργική. Η συντηρητική αντιμετώπιση συνήθως δεν επιλέγεται γιατί το ποσοστό θνητότητας είναι αρκετά υψηλό (35%). Η μέθοδος της χειρουργικής θεραπείας που θα επιλέξει ορθοπαιδικός εξαρτάται από το είδος του κατάγματος και περιλαμβάνει είτε την εσωτερική οστεοσύνθεση είτε την ημιολική αρθροπλαστική. Η χειρουργική θεραπεία προσφέρει πλήρη αποκατάσταση και γρήγορη κινητοποίηση του ασθενούς. Συνήθως σε τρεις-τέσσερις ημέρες παίρνει εξιτήριο από το νοσοκομείο και επιστρέφει σπίτι του.